با عرض سالم و درود خدمت مدیریت آژانس خبری تفتان و جناب کریم بلوچ گرامی
مطلبتان را خواندم و سپاسگزارم که نکاتی را درج کرده بودید که لازم بودو اماکدام سازمانهای حقوق بشری و کدام مدافعین حقوق بشربرای روشن شدن بیشتر این نکته یک مثال ساده می آورم نه از اینکه 2-3 روز قبل جوانانمان را به آغوش شهادت فرستادند بلکه می خواستم تفاوت فاحش هیاهوی این سازمانها را در مورد کشته شدن ندای تهرانی و رویا سارانی بلوچ اندکی در ترازوی عقلمان بسنجیم.
رویاری 11 ساله را چگونه به شهادت رساندند و دیده نشد که فعال حقوق بشری لام تا کام سخنی از این جنایت برآورد نه اینکه آنان آگاه نشدند بله تا جایی که بنده مستحضر هستم برخی از فعالین سیاسی و حقوق بشری بلوچ با آنان تماس گرفتند و حتی صورت جلسه پدر شهید رویا را به آنان رساندند ولی فقط با بهانه های واهی از این قبیل مواجه شدند که می بایست پدر شهید مستقیما با آنان همکاری و سخن بگوید.
این هم از فعالان حقوق بشر ودر مورد این نکته می بایست بگویم که بلوچستان 30 سال است که در جنگ است و در این سالهای اخیر جنگ حالت رسمی و تمام عیاری به خود گرفته و سند این مدعا هم انوع و اقسام پایگاههاست که تشکیل داده اند و عزل و نصبهایی کرده اند که با توجه به علم شما می دانم که به خوبی واقفید.
کریم عزیز غرضمن خورده گیری بر شما نیست بلکه تفاوت دیدگاهیست که من و شما داریم بلوچستان منفجر گشته و در جنگی تمام عیار است و در آتش جنایت خامنه ای سفاک می سوزد پس فقط این فقط من و شماییم که کاری بکنیم و برای گرفتن حقمان بیش از پیش آستین بالا زنیم
یادمان باشد که حق گرفتنیست و بس
با احترام
بلوچی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر