پاسبان های دوران شاه را هم در یک جلسه ای جمع می کردند و از آنها درباره شورش مردم سئوال میکردند، قطعا چند نفرشان از فرمانده جلسه می پرسیدند: قربان! درد این مردم چیست که هرچه سرکوبشان می کنیم، بازهم شورش می کنند؟ اما درجلسه فرماندهان انتظامی که ادعای برآمده از انقلاب 57 را دارند، تا این حد نیز احساس مسئولیت و بینش اجتماعی وجود نداشت. گوئی عده ای از اوباش میدان تره بار تهران به رهبری طیب و رمضان یخی جمع شده اند تا درباره سرکیسه کردن روستائیان و درآوردن محصولات از چنگشان صحبت کنند! فاجعه نیست؟
در دو هفته اخیر، یک فایل صوتی از جلسه فرماندهان انتظامی سراسر کشور روی شبکه اینترنت قرار گرفته است و از همان ابتدا، بارها آن را برای پیک نت فرستاده و خواستار انتشار آن شده اند. این جلسه، که یکبار خلاصه شده و یکباره کامل آن روی شبکه اینترنت است، پس از حمله به خوابگاه دانشجوئی دانشگاه تهران در 18 تیر 1378، تحصن اعتراضی در دانشگاه تهران که از 19 تیر آغاز شد و خروج اشتباه آمیز دانشجویان از دانشگاه و افتادن به دام طرح امنیتی شورش خیابانی و سرکوب خونین آن تشکیل شده است. از 19 تیرماه تا 23 تیرماه که تحصن در دانشگاه تهران برپا بود و بتدریج اعلام همبستگی ها نسبت به آن درحال گسترش، سازمان امنیت موازی که محسنی اژه ای، پورمحمدی و حجازی (وزیر اطلاعات کنونی، وزیر کشور مستعفی احمدی نژاد و رئیس سازمان بازرسی کل در حال حاضر و منشی مخصوص رهبر) پایه گذار آن بودند توطئه کشیدن دانشجویان به خیابان را در دستور کار قرار دادند. روح الله حسینیان که اکنون نماینده مجلس است و از چهره های سرشناس قتل های زنجیره ایست، بعدا در یک مصاحبه مشروح پیرامون این طرح، بعنوان یک موفقیت بزرگ توضیحاتی داد. هسته مرکزی این طرح آن بود که تا قبل از تبدیل دانشگاه تهران به یک کانون تحصن اعتراضی گسترده و پیوستن نمایندگان روحانیون، معلمین، دانشگاهیان و دیگر اقشار و طبقات اجتماعی از سراسر ایران به آن، باید تحصن مسالمت آمیز را به هر شکل و بهانه ای به تظاهرات خیابانی کشاند و سپس به بهانه این تظاهرات به آن یورش آورد. برای این هدف حتی برخی زندانیان طرفداران تظاهرات خیابانی را، نظیر مرحوم منوچهر محمدی و طبرزدی را آزاد کردند تا داخل تحصن شده و مشوق تظاهرات خیابانی شوند. شب 23 تیر، سرانجام و پس از همه هشدارها، تحصن کنندگان به چند گروه تقسیم شدند و یک گروه از آنها از دانشگاه بیرون آمده و در مقابل دانشگاه تهران دست به تظاهرات زد.
این تظاهرات، بصورت آگاهانه توسط نیروی انتظامی تحمل شد تا برای روز بعد تشویق شده و بیشتر بیرون بیآیند و چنین نیز شد. روز 23 شمار بیشتری از دانشجویان بیرون آمدند و همزمان با تظاهرات خیابانی آنها، لباس شخصی ها و بسیجی هائی که اکنون در سراسر ایران شناخته شده اند، در گروه های چند ده نفره وارد خیابان ها شدند. مرکز فرماندهی آنها در مسجد لولاگر قرار داشت که این مسجد نیز اکنون و درجریان تقابل با معترضان به انتخابات 22 خرداد کاملا شناخته شده است. در این مسجد چماق های مخصوص و یکدست که اتفاقا رنگ سبز به آنها زده شده بود بین بسیجی ها و لباس شخصی های سازمان یافته تقسیم شد. آنها بنام دانشجویان دست به تخریب و آتش سوزی زدند. به باجه های تلفن حمله کردند، به سینماها، مغازه ها و ساختمان های دولتی حمله کردند و حتی برای ترساندن بازاری ها، در بازار تهران نیز دست به تخریب و آتش سوزی زدند. دانشجویان در مقابل دانشگاه تهران و خیابان های اطراف آن سرگرم تظاهرات بودند و لباس شخصی ها بنام آنها در سطح شهر سرگرم تخریب و حریق. بدنبال این تخریب ها و حریق ها، یورش نیروهای انتظامی به تظاهرات با شدت تمام آغاز شد و لباس شخصی ها که در واقع اعضای ثابت بسیج وابسته به سپاه پاسداران هستند به کمک نیروهای انتظامی آمدند. طبیعی است که دانشجویان نیز در خیابان های اطراف دانشگاه برای خنثی سازی گاز اشک آور سطل زباله و یا لاستیک آتش زدند، اما این اعمال کوچکترین ارتباطی با تخریب و حریق سازمان یافته توسط مرکز توطئه حکومتی نداشت. ادامه سرکوب تظاهرات فورا به یورش به تحصن داخل دانشگاه کشید و دانشجویانی که با تظاهرات خیابانی مخالف بودند نیز سرکوب شدند و دانشگاه از تحصن پاک شد. آن هم درست در روزی که گروهی از روحانیون قم اعلام کرده بودند برای اعتراض به شبیخون به خوابگاه دانشجویان قصد دارند به تهران آمده و به تحصن دانشگاه بپیوندند.
روز 24 تیر، شورای تبلیغات اسلامی که زیر نظارت احمد جنتی دبیرشورای نگهبان است یک تظاهرات حکومتی را توانست با بسیج 200 تا 300 نفر در تهران سازمان بدهد که روح الله حسینیان خود را مبتکر و سازمانده این تظاهرات می داند و در مصاحبه ای که به آن اشاره کردیم می گوید که خدمت رهبر رسیده و ضمن اعلام سازماندهی تظاهرات 24 تیر موافقت او را برای تمام کردن کار خاتمی در همان روز طلب می کند. رهبر دو پهلو جواب میدهد. یعنی با تظاهرات موافقت می کند و درباره برکناری کودتائی خاتمی می گوید که نمی تواند درباره دولتی که خود آن را تائید کرده وارد عمل شود، بنابراین شما هر طور که خود صلاح میدانید عمل کنید!
تظاهرات 24 تیر برپا شد و اگر به تصاویر آن تظاهرات نگاه کنید و یا به آرشیو ذهن خویش نیز مراجعه کنید به یاد می آورید که در آن تظاهرات حمل عکس خاتمی ممنوع شده و چند نفری که این عکس را در طول راهپیمائی به طرف میدان آزادی در اختیار داشتند بشدت مضروب شدند. این تظاهرات صرفا تائید رهبر بود! کاری که باحتمال بسیار زیاد قصد داشتند بعد از نماز جمعه پس از انتخابات رهبر نیز سازمان بدهند ولی از وحشت تبدیل شدن آن به عکس خود توسط مردم منصرف شدند. این انصراف موقتی است و آنها اگر موفق به سرکوب قطعی مقاومت در برابر جنبش ضد کودتای 22 خرداد بشوند، این تظاهرات را با هر ترفندی و با آوردن نیرو از سراسر کشور برگزار خواهند کرد. درحال حاضر بیم دارند چنین تظاهراتی با یورش مردم برای پیوستن به آن و تبدیل آن به تظاهرات علیه کودتا و شخص رهبر، نتیجه معکوس شود!
بدین ترتیب یکی از بهترین فرصت ها برای گسترش اعتراض های مدنی مردم در دوره اول ریاست جمهوری خاتمی، با توطئه دولت و سازمان امنیت سایه از کف رفت و در این ارتباط بخشی از رهبری و بدنه دفتر تحکیم وحدت نیز سهم داشت و این درحالی بود که اکثریت رهبری و بدنه تحکیم وحدت از ادامه تحصن در داخل دانشگاه و نرفتن به خیابان ها برای تظاهرات حمایت می کرد.
جلسه ای که بحث بر سر نوار صوتی آنست، مربوط به جلسه ایست که فرماندهان انتظامی سراسر ایران پس از این سرکوب خونین و دستگیری گسترده دانشجویان که احمدباطبی به سمبل آن تبدیل شد تشکیل شده است. آنها دور هم جمع شده اند تا درس های سرکوب 23 تیر را بررسی کنند و از آن برای سرکوب های بعدی بیآموزند!
در یکی از فایل های صوتی این جلسه، گرداننده همایش، یعنی همان سرداری که به جا و بی جا وسط حرف دیگر فرماندهان می پرد و خوش نمکی توام با تحکم می کند، می گوید فیلمی را در اینجا پخش می کند که اگر به خارج از این جلسه راه پیدا کند، عامل آن، حتی اگر نورچشمی باشد بشدت تنبیه خواهد شد.
ما نمی دانیم آن فیلم هم تاکنون روی شبکه یوتوب قرار گرفته یا نه، اما از مذاکرات یک فایل در این روزها همه جا در اختیار است و این همان فایلی است که از ما نیز بارها خواسته شده آن را منعکس کنیم.
این انتشار و یا انعکاس، بدون این مقدمه و پی مقدمه ای که در زیر می خوانید، از نظر ما تکرار آن کاری بود که سایت های دیگر کرده اند، و در این روزهای پرحادثه فرصت این کار نبود.
بسیاری از سایت ها، این جلسه را بعنوان افشای شیوه های سرکوب مردم منتشرکرده اند و حتی به نوعی آن را به حوادث اخیر نیز وصل کرده و ننوشته اند که این جلسه مربوط به چه زمانی است. این شیوه عمل، اجازه نمی دهد تا نکات زیر که از نظر ما مهمترین نکات آن جلسه است در برابر مردم قرار گیرد:
1- علیرغم همه تهدید های امنیتی فرماندهان حاضر در این جلسه، می بینیم که سرانجام نوار ضبط شده چنین جلسه ای به خارج راه می یابد. بنابراین بسیار طبیعی است که درباره جلسات مربوط به وقایع این روزها و حتی جزئیات جلسات کوتای 22 خرداد نیز ما در آینده به اطلاعاتی چنین مستند دست پیدا کنیم. اقتدار امنیتی نیز تابع شرایط و زمان است، بویژه که در درون دستگاه انتظامی و امنیتی جمهوری اسلامی هرگز یکپارچگی وجود نداشته و نخواهد داشت.
2- دراین نوار شما با نکته بسیار مهم دیگری روبرو می شوید. این که سطح دانش و بینش اجتماعی این فرماندهان بشدت نازل است و گاه انسان تصور می کند گزارش جلسه میدان تره بار تهران به رهبری طیب رمضان یخی را می شنود. در واقع اوباشی اند با درجات انتظامی سرداری و سرهنگی!
3- شما حتی یکبار برای نمونه، در جلسه اشاره ای نمی شنوید که آن همه سردار و فرمانده که آن همه درباره شیوه های فریب مردم، جنگ روانی با مردم، دروغ گوئی به مردم، به خیابان های فرعی کشاندن مردم و سرکوب آنها و انواع دیگر خدعه هائی که طرح می کنند، اشاره ای هم بکنند به این که بالاخره این مردمی که شما برای سرکوب آنها این همه نقشه می‌کشید و خودتان می گوئید که از اقشار و طبقاتی مختلف اجتماعی هستند دردشان چیست که به خیابان می آیند و شورش می کنند. به این ترتیب اصل مسئله، یعنی انگیزه شورش غایب است. بقول مولوی، وصف شیر را می کنند بی آنکه جرات کنند دستی به شیر بکشند. حتی پاسبان های پست زمان شاه را هم اگر در یک جلسه ای جمع می کردند احتمالا اشاره به این مسئله می کردند که اینها نکردند. و تازه اینها مدعی نیروی انتظامی برآمده از انقلاب اند!
4- در همین فایل شما از قول یک فرمانده انتظامی می شنوید که او معتقد است نباید فیلم های زمان انقلاب را از تلویزیون پخش کنند زیرا بد آموزی می شود! فاجعه بار نیست؟
حالا با این دو مقدمه حوصله کرده و نوار جلسه فرماندهان را بشنوید!
پیک نت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر